வெற்றிச்செல்வியின் "ஆறிப்போன காயங்களின் வலி"

புத்தகத்தின் கடைசிப் பக்கத்தை எட்ட இன்னும் நாலு பக்கம் தான் எஞ்சியிருந்தது. அதற்குள் வேலையில் இருந்து திரும்பும் ரயில் தன் தரிபிடத்தை வந்தடையவும் சனக்கூட்டத்தில் இருந்து விலகி அந்த ரயில் நிலையத்தில் நின்று கொண்டு முழுதையும் படித்து முடித்தது மூன்று மணி நேரத்துக்கு முன்புதான்.

சிட்னியில் மழை கனத்துப் பெய்து கொண்டிருக்கிறது. நேற்றுக் கொளுத்திய உச்சபட்ச வெயிலுக்கு எதிர்மாறாகக் குமுறிக் கொட்டிய அந்த மழைதான் இந்த நூலில் வெற்றிச்செல்வி கொணர்ந்த உணர்வின் வெளிப்பாடோ எனத் தோன்றியது.

அந்த மழைக் கதகதப்போடு என் கண்ணீரும் சேர்ந்து கொள்ள இலக்கியா இருக்கும் பிள்ளைப் பராமரிப்பு நிலையம் நோக்கி நடந்தேன். எதிர்ப்படுபவருக்கு நான் அழுது கொண்டே பயணித்ததைக் கண்டுணர நியாயமில்லை. அப்படிப்பட்டாலும் ஏதோ காலநிலை மாறுதலால் சளி பிடித்த முகம் என்று நினைத்திருக்கக் கூடும். இங்கே நான் எழுதிக் கொண்டு வரும் இந்த உணர்வின் பிரதிபலிப்பைக் கொச்சையாகக் கூட பார்க்கலாம். ஆனால் எனது பலமும் பலவீனமும் அதுதான். அதனால் தானோ என்னமோ 2009 ஆம் ஆண்டு இறுதிக்கட்டப் போர் என்று  முடிவு கட்டப்பட்ட பின்னர் வெளிவந்த, இறுதிப் போர் அனுபவங்களை நூலுருவாக்கிய படைப்புகளை வாங்கி வைத்திருந்தாலும் அவற்றைப் படிக்கக் கூடிய மன ஓர்மம் என்னுள் ஏற்படுத்தப்படவில்லை.

எனது 2009 வரை வானொலியில் பதினொரு ஆண்டுகள் தாயக நடப்புகளோடு இயங்கிய என்னிருப்பை நான் துடைத்து மாற்றிக் கொண்டேன். இறுதிக் கட்டப் போரில் நாட்கணக்காக அவலச் சுமைகளை எடுத்து வந்து கொண்டிருக்கத் துணையாக நின்ற புலிகளின் குரல் தவபாலன் அண்ணையின் தொடர்பும் தொலைய அது முற்றுப்புள்ளியானது.

கடந்த மாவீரர் நாளில் வெற்றிச் செல்வியின் "ஆறிப்போன காயங்களின் வலி" புத்தகம் கிடைத்த போது வாசிக்க உந்துதல் ஏற்பட, நீண்ட இடைவெளிக்குப் பின்னால் தொலைந்து போன தாயக உறவொன்று எனக்கு முன் உட்கார்ந்து தான் புனர்வாழ்வு என்ற பெயரில் தானும் தன்னோடு சேர்ந்திருந்த பெண் போராளிகள் அந்த பம்பைமடு தடுப்பு முகாம் வாழ்வில் எதிர்கொண்ட வாழ்வியல் அனுபவங்களைப் பேசிக் கொண்டிருப்பதாகப்பட்டது. அதனால் தானோ என்னமோ இந்தப் போராளிகளின் சுய வரலாற்றைப் படித்து முடித்த போது உடைந்து போய் விட்டேன். என்னால் இந்தளவுக்குத் தான் இந்த நூல் வாசிப்பின் அனுபவத்தை எழுத்தில் கொடுக்க முடியும். ஆனால் இது கொடுத்த உணர்வு வெளிப்பாட்டுக்கு மொழியில்லை. 

பதினெட்டு ஆண்டுகள் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பில் இயங்கிய வெற்றிச் செல்வி தனது "ஆறிப்போன காயங்களின் வலி" படைப்பின் வழியாகக் காட்டும் அந்த அவல உலகம் அவரின் சுயவரலாறு மட்டும் சார்ந்ததல்ல அவரோடு அந்த முகாமில் ஒட்டியிருந்த ஆயிரக்கணக்கான சக தோழிகள் பலரின் முகங்களாக இருக்கின்றது.

இம்மாதிரியான படைப்பில் அதீத சொற்கட்டுமானமும் வார்த்தைச் செதுக்கலும் புனை கதை அந்தஸ்தை எட்டச் செய்து விடும். ஆனால் வெற்றிச் செல்வி நம்மோடு பேசுமாற்போலத் தான் இந்த அனுபவ எழுத்தைக் கொண்டு வருகிறார். மாதக்கணக்காகப் பம்பைமடு புனர்வாழ்வு முகாமில் அடைபட்டு 06.04.2010 இல் விடுதலையாகி ஆறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் இப்போது அவர் கொண்டு வந்திருக்கும் வரலாற்றுப் பதிவு ஆறாத காயமாகவே இந்த யுகத்தில் இருக்கும்.

இறுதிக் கட்டப் போரில் பிரித்தெடுக்கப்பட்டுக் கணவன் ஒரு பக்கம், மனைவி ஒரு பக்கமாக வெவ்வேறு புனர்வாழ்வு முகாமில் இருந்தவர்கள், தன் குழந்தையைப் பெற்றோருடன் அனுப்பி விட்டு முள் கம்பி வேலிக்குள் அடைபட்ட தாய், பிறப்பால் சகோதரங்களாக இயக்கத்தில் சேர்ந்து புனர்வாழ்வு முகாமில் இரு துருவங்கள் ஆனவர்கள், இராணுவத் தடுப்பில் மாட்டுப்பட்டுத் தன் குழந்தையைத் தொலைத்து விட்டு தேட வழியில்லாமல் அந்தப் புனர்வாழ்வுச் சிறையில் அழுது தொலைக்கும் அம்மா, கை, கால், கண் போனவர்கள், மன நலம் பிறழ்ந்தவர்கள், அந்த முள்வேலிக் காட்டிலும் தம் சுபாவத்தை மாற்றிக் கொள்ளாது பாடியும், ஆடியும் மகிழ்ந்தும் திரிந்தவர்கள் இவர்கள் எல்லோருமே இந்த வரலாற்றுப் பதிவின் நிஜப் பாத்திரங்களாக வருகிறார்கள். அவர்களைத் தேடித் தேடிப்போய் வெற்றிச்செல்வி எழுத்துகளாகச் சுமக்கிறார்.

இந்த அனுபவங்களைப் புனர்வாழ்வு முகாமில் இருந்த போது படையினரின் கண்ணில்படாமல் வெவ்வேறு இடங்களுக்குப் பிரதி பண்ணி அனுப்பி வைத்ததும் ஏதாவது ஒரு இடத்திலாவது பத்திரமாக இருக்கும் என்ற அந்த நம்பிக்கையும் தான் இப்போது காலம் கடந்து பொதுவில் பதிவாகியிருக்கிறது.

எந்தச் சமூகத்தின் விடுதலைக்காகத் தம்மைத் தியாகம் செய்தார்களோ அவர்கள் நடைப்பிணங்களாக முள்வேலிக்குள் அடைபட்டு நாற்றமடிக்கும் பொதுக் கழிப்பறையில் சிரமப்பரிகாரம் செய்ய முண்டியடித்ததையும், காவலாளிகளின் தூவேசமொழிகளைக் கேட்டுச் சிரித்து விட்டுக் கடந்து போனதையும், கக்கூசுக்குப் போகும் செருப்பைத் தலைமாட்டில் வைத்து உறங்கியதையும், கால், கை வலுவிழந்தவர்கள் கூட்டம் வருமுன் கிணற்றடியில் குளிக்கப் போய் படைப் பெண்ணால் அடி வாங்கிப் போனதையும் அனுபவப்பட்ட வெற்றிச்செல்விக்கு பழகிப் போன, இதுவும் கடந்து போனதாக இருக்கலாம் ஆனால் அந்த அத்தியாயங்களைப் படிக்கும் போது எழுந்த மன அவஸ்தைக்கு மருந்தில்லை.

பம்பைமடு முகாவில் தாங்கள் வாழ்ந்து கழித்த இடங்களையெல்லாம் இப்போது சென்று பார்த்துப் படங்களாகக் காட்டியிருக்கிறார். படித்து முடித்து விட்டு மீண்டும் ஒருமுறை பார்த்தேன்,

அசைபடங்களாகப் பட்டன. 

ஊடகப் பசியால் புனர்வாழ்வு முகாமில் இருந்த பெண் போராளிகள் குறித்துப் பொதுப்படையாக எழுதப்பட்ட கட்டுரை எப்படி ஊசியாகத் தம்மைத் தைத்தது, நம்முடைய சமூகத்தவரே இட்டுக்கட்டிப் பேசியதைக் கேட்டு புனர்வாழ்வில் இருந்து மீண்டு எப்படி இந்தச் சமூகத்தில் வாழப்போகிறோம் என்று அழுது ஆற்றாமையோடு பேசிய அந்தப் பெண் போராளிகளின் குரலை அந்த முட்கம்பி வேலிகள் சேமித்து வைத்திருக்குமோ?

தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்தில் இருந்த கட்டமைக்கப்பட்ட செயற்பாடுகள் இந்தப் புனர்வாழ்வு முகாமிலும் நீட்சி பெற்றிருப்பதை ஆங்கில, சிங்களப் பாடமெடுத்த சக பெண்கள், வாத்திய வாசிப்பும், பாட்டுத் திறனும் கொண்டவர்கள் கலை நிகழ்ச்சிகளாக ஆக்கி மேடையேற்றிக் கொண்டதையும், அயராது மருத்துவப் பணி புரிந்து தக்க நேரத்தில்  காத்து நின்ற காவல் தெய்வங்களையும் இந்த அத்தியாயங்களில் எடுத்து வருகிறார்.

சின்ன மகளுக்கோர் பெரிய வேண்டுகோள் என்று முட்கம்பி வேலிக்கு அப்பால் இருக்கும் தன் மகளுக்கு எழுதித் தானே படித்து ஆற்றுப்படுத்திய குயிலி, தங்களுக்குள் கதை, கவிதைப் புத்தகங்களைப் பரிமாறிப் பின்னர் தம் படைப்புகளையே கையெழுத்துப் பிரதியாக அங்கே உலாவ விட்ட சேதிகளும் வருகின்றன.

பார்வையாளர் நேரத்தில் தன் பெற்றோர், உற்றாருடன் பார்வையாலேயே பேசி அழுது விட்டு வந்தவர் எத்தனை பேர், இன்னும் தன் முழுக் குடும்பத்தையும் காவு கொடுத்து விட்டு இன்னும் யாரேனும் நம்மைப் பார்க்க வருவார்களா என்று தேடியலைந்த விழிகள் தான் ஒரு காலத்தில் எங்கட சனத்தின் விடிவுக்காகப் போராடியவர்கள்.

உறங்காத உண்மைகளின் வெளிப்பாடாய் இருக்கும் இந்தப் படைப்பு ஆங்கிலத்திலும் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுப் பரவலாக எடுத்துச் செல்லப்பட வேண்டியது.

"ஆறிப்போன காயங்களின் வலி" இராணுவ விசாரணையில் இருந்து ஆரம்பித்து விடுதலை அறிவிப்புக் கிட்டும் வரை அந்தப் பெண்களின் உள்மனப் போராட்டங்களை வலி மிகுந்த எழுத்தாக்கித் தருகிறது.

 

வலைப்பதிவு வாசகனாக முகம் தெரியாது இருந்த சகோதரன் மிகுதன் மாவீரனாகி போது தான் அவன் முகத்தைக் கண்டேன். http://www.madathuvaasal.com/2008/11/blog-post.html

ஆறிப்போன காயங்களின் வலி நூலின் வழியாக அந்தச் சகோதரிகளின் முகங்கள் தெரிகின்றன. 

"வெளியே எப்படி வாழப் போகிறேனோ நான் அறியேன் என் அடுத்த பிரவேசம் எப்படியிருக்கப் போகிறதோ அறியேன். என்றாலும் என் சுமைகளைச் சுமந்து செல்ல இன்னொருவர் வருத்தப்படுகின்ற வாழ்க்கை நான் வாழப் போவதில்லை" என்று நீளும் வெற்றிச்செல்வியின் முடிவுரையில் தான் இருக்கிறது தம் வாழ்விலும் சாவிலும் தேச நலனே பெரிது என்று இயங்கிய உன்னதங்களின் இருப்பு.

பதினொரு வருடம் நிறைவில் வலைப்பதிவில் என் தீரா உலா

இதே நாள் டிசெம்பர் 5 ஆம் திகதி 2005 ஆம் ஆண்டில் எனக்கென ஒரு வலைப்பதிவை "மடத்துவாசல் பிள்ளையாரடி" என்ற பெயரில் ஆரம்பித்து இன்றோடு பதினொரு ஆண்டுகளை நிறைவு செய்து பன்னிரண்டாவது ஆண்டில் காலடி வைக்கிறேன்.

இன்றைய சூழலில் வலைப்பதிவுப் பகிர்விலிருந்து இடம் மாறி ஃபேஸ்புக், ட்விட்லாங்கர், கூகுள் ப்ளஸ் போன்ற தொழில் நுட்ப வாகனங்களுக்குப் பல மூத்த பதிவர் நிரந்தரமாக இடம் மாறிய சூழலில், தொடர்ந்தும் வலைப்பதிவில் இயங்கும் மிகச் சிலரில் நானும் ஒருவன் என்ற வகையில் பெருமை கொள்கிறேன்.

ஈழத்துப் படைப்பாளிகள், கலையுலகச் செயற்பாடுகள், பயண அனுபவங்கள், செவி நுகர் கனிகளாம் இசையின்பம் இவற்றைச் சுற்றியே என் வலையுலகப் பயணம் தொடர்கிறது.

இதுவரை "கம்போடியா - இந்தியத் தொன்மங்களை நோக்கி", மற்றும் "பாலித் தீவு - இந்துத் தொன்மங்கள் ஆகிய நூல்களை என் வலைப்பதிவு அனுபவ வெளிப்பாடுகளாய்ப் பதிப்பித்து வெளியிட்டிருக்கிறேன்.

அடுத்த முயற்சியாக என் ஈழத்து வாழ்வியல் நனவிடை தோய்தல் குறித்த நூலையும், கலைஞர்கள், படைப்பாளிகளோடு நான் கண்ட நேர்காணல்களின் தொகுப்பு நூலையும் வெளியிட உள்ளேன். "மடத்துவாசல் பதிப்பகம்" என்ற என் வெளியீட்டகத்தின் வழியாக "பாலித் தீவு" நூலைத் தொடந்து வரும் அடுத்த படைப்பை 2017 ஆம் ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் நான் பிறந்த ஊரிலேயே வெளியீடு செய்யும் முனைப்பில் உள்ளேன்.

எனக்குக் கிடைத்த இந்த வலையுலகச் சூழலைப் பயன்படுத்தி என் மனவெளிப்பாடுகளைக் காட்டும் களமாகத் தொடர்ந்தும் பயன்படுத்துவதில் பெருமை கொள்கின்றேன். அந்த வகையில்

எனது ஈழத்து நினைவுகளுக்கும், எம்மவர் குறித்த சிலாகிப்புக்களுக்குமாக 
மடத்துவாசல் பிள்ளையாரடி http://www.madathuvaasal.com/

என்னை அவ்வப்போது உயிர்ப்பிக்கும் நல்மருந்தாய் அமையும் பாடல்கள்,பின்னணி இசைப் பகிர்வுகளுக்காக
றேடியோஸ்பதி
http://www.radiospathy.com/

எனக்கு உலாத்தப் பிடிக்கும், அதைவிட உலாத்தியதைப் பேசப்பிடிக்கும் அதற்காக
உலாத்தல்
http://ulaathal.blogspot.com.au/

இவை தவிர

காணொளிகளில் நெஞ்சம் நிறைந்தவைகளைப் பகிர
வீடியோஸ்பதி 
http://videospathy.blogspot.com.au/

 ஈழத்து முற்றம் 

http://eelamlife.blogspot.com.au/

என்னும் கூட்டு வலைப்பதிவு மூலம் ஈழத்துப் பதிவர்களை ஒருங்கிணைத்து ஈழத்துப் பிரதேச வழக்குகள், பண்பாட்டுக் கோலங்கள் போன்றவற்றுக்கான களத்திலும்,

நான் வாழும் அவுஸ்திரேலிய தேசத்து அரசியல், கலாச்சார, சுற்றுலாப்பதிவுகளைத் தர
கங்காரு கெவலாவும் காய்ஞ்ச புல்லும்
http://eelamlife.blogspot.com.au/

அருமை நண்பர் ஜி.ராகவனின் வேண்டுகோளின் பிரகாரம் இசையரசி http://isaiarasi.blogspot.com/

என்னும் பி.சுசீலா அம்மாவின் பெருமைகளை அவர் தம் பாடல்கள் மூலம் காட்டும் கூட்டு வலைப்பதிவிலுமாக இயங்கியிருந்தேன்.

ஒருகாலத்தில் பத்திரிகைகள், சஞ்சிகைகள் போன்ற அச்சூடகங்களுக்கு எழுதி அனுப்பி அவை வருமா வராதா என்ற காலம் எல்லாம் மாதக்கணக்கில் இருந்தன. ஆனால் இந்த இணையப்புரட்சியின் மூலம் குறிப்பாக வலைப்பதிவுகளின் வருகை மூலம் ஒவ்வொருவரும் தம்முள் புதைந்த அனுபவங்களை நொடியில் கொட்டித் தீர்க்கும் காலமாகி விட்டது. முன்னணிப் பத்திரிகைகள், சஞ்சிகைகள் போன்றவை இன்று வலையுலகைக் கண்காணித்து அவற்றில் இருந்து நல்ல பல ஆக்கங்களைப் பொறுக்கி எடுத்துப் போடும் சூழலுக்கு மாறிவிட்டது. அந்த வகையில் வீரகேசரி, தினக்குரல், இருக்கிறம், சுடரொளி, தினகரன் போன்ற ஈழத்துப் பத்திரிகைகள், சஞ்சிகைகள் மூலமும், விக்கிபீடியா, ஆனந்த விகடன், நக்கீரன் இணையம், அம்ருதா, காக்கைச் சிறகினிலே, தமிழ் இந்து போன்ற தமிழகத்துச் சஞ்சிகைகள், தென்றல், தமிழ் அவுஸ்திரேலியன் இன்னும் பிற "அனுமதி பெறாது பிரசுரிக்கும்" புலம்பெயர் சஞ்சிகைகள் மூலம் என் பதிவுகள், ட்விட்டுக்கள் இடம்பெற்று வருவது ஆத்ம திருப்தியான விடயமாக நினைத்துக் கொள்கிறேன். 

இதே வேளை என்னிடம் அனுமதி பெறாமல் என் ஆக்கங்களைப் பிரசுரித்த இணையத்தளங்கள், அச்சு ஊடக சஞ்சிகைகள், பத்திரிகைகள் இந்தச் செய்தியைப் படிக்கும் போது இனியாவது அனுமதி பெற்றுப் பிரசுரிக்கும் எழுத்துலக அடிப்படைத் தார்மிகத்தைப் பேண அன்புடன் வேண்டுகிறேன்.

தொடர்ந்து என் இரசனையும், தேடலும் வற்றாத கிணறாக ஊறிக் கொண்டிருக்க, வாசகராகிய உங்கள் ஆதரவோடு பயணத்தைத் தொடர்கிறேன்.

அன்புடன்

கானா பிரபா

05.12.2016

சோழியான் அண்ணாவுக்கு இறுதி வணக்கம் 🙏

முகம் தெரியாது நம்மோடு கூடப் பழகியவர்களின் பிரிவு கூட வலிக்கும் என்பதைப் போதித்தது இணைய உலகம். அப்படியானதொரு வலியோடு தான் நேற்று இறப்பெய்திய "சோழியான்" என்று இணைய உலகில் பரவலாக அறியப்பட்ட ஆளுமை ராஜன் முருகவேள் அண்ணாவின் பிரிவை உணர்கிறேன். ஐம்பத்தாறு ஆண்டுகள் வாழ்ந்து விட்டுப் போயிருக்கிறார். அவரின் அரைவாசி வாழ்க்கையில் புலம் பெயர் மண்ணின் எழுத்தாளராகவே பல உள்ளங்களைச் சம்பாதித்திருக்கிறார். 56 வயசெல்லாம் வாழ் நாள் கடனைக் கழிப்பதற்கு ஒரு வயசா என்று தான் இந்தச் செய்தியை அறிந்த போது நொந்து என் மனசுக்குள் நான் பேசிக் கொண்டது.

சாவதற்கு முன் தன் தாயகத்துக்குப் போய்க் கொண்டாடி விட்டு வந்திருக்கிறார். அந்தப் பயணத்தில் அவர் மனசின் ஏதோவொரு மூலையில் இருந்து இந்தப் பொல்லாத சாவின் சமிக்ஞை கேட்டியிருக்குமோ என்று நான் ஐயப்படுகிறேன். அவரின் ஆத்மா நனவிடை தோய்தலோடு தன் இறுதித் தாயகப் பயணத்தோடு எப்போதோ ஆத்ம சாந்தியடைந்திருக்கக் கூடும். வாழ்வில் அபிலாசைகளைத் தின்று தீர்த்த பிறகு எஞ்சுவது வெற்றுடல் தானே?

இணையக் கருத்தாடலில் ஆரம்ப காலத்து நண்பர்களில் சோழியனும் ஒருவர். யாழ் இணையம் வழியாகவே அவரின் அறிமுகம் எனக்குக் கிட்டியது. இணைய வலைப்பதிவுகளில் முன்னோடி வலைப்பதிவராகவும் அவர் அறியப்படுகிறார்.

தமிழமுதம் என்ற இணைய சஞ்சிகையை அவர் நடத்திய போது ஏராளம் ஈழத்துப் பாடல்களின் ஒலிக்களஞ்சியத்தைத் திரட்டித் தந்த முன்னோடி.

அத்தோடு Blogger இல் "ஐஸ்கிறீம் சிலையே நீ தானோ" http://thodarkathai.blogspot.com.au என்ற தொடரை 13 வருடங்களுக்கு முன்னர் கொடுத்தவர். அந்தக் காலத்தில் இம்மாதிரி இணையத் தொடர்கள் முன்னோடி முயற்சிகள். கூடவே தமிழமுதம் என்ற வலைப்பதிவு http://tamilamutham-germany.blogspot.com.au/

சுழிபுரத்தில் பிறந்த அவரின் வாழ்வியல் குறிப்புகள் விக்கிப்பீடியா இணையத்தில் கிடைக்கின்றது.

https://ta.m.wikipedia.org/wiki/இராஜன்_முருகவேல்

சோழியான் அண்ணனோடு நேரடியாகப் பேசியது இல்லை. ஆரம்ப காலத்தில் chat இல் அடிக்கடி பேசினோம். என்னோடு வேடிக்கையாக chat பண்ணுவார், சிரிப்பு மூட்டுவார்.

இன்றைய ஃபேஸ்புக் யுகத்திலும் அவரின் கருத்துகளைப் படிப்பேன். முரண் நின்றதில்லை. இணைய உலகில் ஈழப் போராட்டத்தின் சரிவுக்குப் பிறகு நிறம் மாறிய பலரைப் பார்த்து வேதனையோடு கடந்திருக்கிறேன். ஆனால் இவர் தன் சுயத்தை இழக்காத, நிறம் மாறா மனிதர்.

"கறுப்பு யூலை 1983" கலவரத்தின் நேரடிச் சாட்சியமாக இவர் பகிர்ந்து கொண்ட அனுபவத்தை என் மடத்துவாசல் வலைப்பதிவில் அப்போது பகிர்ந்து கொண்டேன். என் எழுத்து சாராத இன்னொருவர் பகிர்வு என்று முதன் முறையாகப் பகிர்ந்த அந்த எழுத்தைச் சமகாலத்தில் தமிழ் நாதத்திலும் பகிர்ந்தோம். அப்போது அந்த அனுபவப் பகிர்வு பரவலான தாக்கத்தைக் கொண்டு வந்தது. இனப்படுகொலைகளின் நேரடிச் சாட்சியங்கள் வழியே நேர்மையான பகிர்வுகள் எழுதப்பட உந்துதல் ஆனது.

சோழியான் அண்ணாவின் மறைவில் அந்தப் பகிர்வை நினைத்துப் பார்க்கிறேன்.

http://www.madathuvaasal.com/2006/07/83.html

போய் வாருங்கள் சோழியான் அண்ணா....

தமிழ்க் கடல் நெல்லை கண்ணனை வானலையில் சந்தித்த போது

தமிழ்க் கடல் நெல்லை கண்ணனை வானலையில் சந்தித்த போது

தமிழ்க் கடல் நெல்லைக் கண்ணன் அவர்களின் தமிழ் மீது கொண்ட காதலும், அதன் பால் அவருக்கிருக்கும் ஆழ்ந்த புலமையும் தமிழுலகு அறியும்.

வரும் சனிக்கிழமை 19 ஆம் திகதி சிட்னியில் 

தமிழ்க் கலை மற்றும் பண்பாட்டுக் கழகம் நடத்தும் இனிய இலக்கியச் சந்திப்புக்காக முதல் தடவையாக ஆஸி மண்ணை மிதிக்கவிருக்கிறார்.

நெல்லை கண்ணன் அவர்களின் உரைகளைக் கேட்கும் போது பல நூறு புத்தகங்களை ஒரு சேரப் படித்த திருப்தியும், ஞானமும் கிட்டுவதை உணர்ந்திருக்கிறேன்.

அவர் சின்னத்திரை வழியே "தமிழ்ப் பேச்சு எங்கள் மூச்சு" என்ற களம் வழியாக ஏராளம் இளையோரைத் தமிழைப் பிழையறவும், நெறிபடவும் பேச வழிகாட்டிச் சிறப்பித்திருக்கிறார். ஒரு பொழுது போக்கு நிகழ்ச்சிக்கு நிகரான வெற்றியை இந்த நிகழ்ச்சி கொடுத்ததே பல்லாயிரக்கணக்கான தமிழ் நெஞ்சங்களில் அவர் வீற்றிருப்பதைப் பறை சாற்றியது.

நெல்லை கண்ணன் அவர்களை ஒரு தடவை சந்தித்துப் பேசினாலேயே போதும் என்றிருந்த எனக்கு அவரோடு சிறப்புப் பேட்டி எடுக்கும் பேறு கிட்டியது. சிட்னியில் நிகழவிருக்கும் இலக்கியச் சந்திப்புக்கான வரவேற்புப் பேட்டியை நெல்லை கண்ணன் ஐயா குறித்த வாழ்வியல் பின்புலம் சார்ந்த பேட்டியாக அமைத்துக் கொண்டேன். இருபது வருடத்தைத் தொடும் வானொலி ஊடகப் பணியில் மிகவும் மனம் விட்டுப் பேசக் கூடிய ஒரு ஆளுமையோடு இயல்பாக அமைந்த பேட்டியாக விளங்கியது சிறப்பு.

இந்தப் பேட்டியில் நெல்லைக் கண்ணனுக்குத் தமிழைப் போதித்த நல்லாசான், பேச்சு மன்றத்தில் வல்லமையோடு பேச வைத்த வழிகாட்டி பற்றியும்,

எம்.ஜி.ஆர் ஆட்சிக் காலத்தில் தமிழ் மொழி வளர்ச்சி, பாதுகாப்பை மையப்படுத்தி எடுத்த முயற்சி குறித்தும்,

இன்று ஊடக உலகில் எவ்வளவுக்கெவ்வளவு தமிழ் கடை விரித்திருக்கிறதோ அவ்வளவுக்கு மொழிச் சிதைவும் ஆங்கிலக் கலப்பும் மேவியிருக்கிறது அந்தப் போக்கைப் பற்றியும்,

சின்னத்திரை ஊடகத்தில் அவருக்குக் கிட்டிய வாய்ப்பு, தொடர்ந்து அந்தப் பணியை மேற்கொள்ள முடியாமல் எதிர் நோக்கிய சவால் குறித்தும்,

நெல்லை கண்ணன் அவர்களின் இலக்கியப் பணொ குறித்தும், குறிப்பாக அவருடைய மகன் சுகாவின் "தாயார் சந்நிதி" நூலுக்கு முன்னோடியாக அமைந்த "குறுக்குத்துறை ரகசியங்கள்" , திரு நாவுக்கரசரின் தேவாரங்களில் விடிகாலை வரை மூழ்கி அதன் வழி எழுந்த "திக்கனைத்தும் சடை வீசி", "வடிவுடைக் காந்திமதியே", கவிஞர் பழநி பாரதியின் வேண்டுகோளின் நிமித்தம் எழுதிய "பழம் பாடல் புதுக் கவிதை நூல்" கவிஞர் காசி ஆனந்தனின் "நறுக்குகள்" போன்றதொரு பாணியில் எழுதிய நூல் பற்றியும், கம்பனை முன்னுறித்தி எழுதப்ப போகும் நூல் குறித்தும்,

தமிழையும் சைவத்தையும்  இரு கண்களாகப் போற்றி இயங்கும் அவர் சைவ சமயத்துக்கு நிகழ்ந்த இழிகேட்டை  எதிர்த்து மதுரை ஆதீனத்துக்கு எதிராகக் களத்தில் போராடிய அனுபவம்,

இங்கே ஆஸ்திரேலியாவில் பல்கலைக் கழகப் புகுமுகப் பரீட்சை வரை தமிழை ஒரு பாடமாக எடுக்கும் வாய்ப்பு இருக்கிறது இங்கு பிறந்து வளரும் பிள்ளைகளே ஆர்வத்தோடு தமிழைக் கற்று வருகிறார்கள். அவர்களுக்கு நெல்லைக் கண்ணன் வழங்கிய அறிவுரை

இப்படியாக இந்தப் பேட்டி அமைந்திருந்தது.

நெல்லை கண்ணன் அவர்கள் இந்தப் பேட்டியின் வழியாகத் திருக்குறளையும், திருவாசகத்தையும் தமிழர்களது முக்கியமான நூல்களாகப் போற்றிக் கற்க வேண்டும் என்ற வேண்டுகோளையும் முன் வைக்கிறார்.

சிட்னி வாழ் தமிழர்களே!

தமிழ்க் கலை மற்றும் பண்பாட்டுக் கழகம் நடத்தும் நிகழ்வில் நெல்லை கண்ணன் அவர்களது வருகையைச் சிறப்பிக்க நீங்கள் இந்த நிகழ்வில் கலந்து கொள்வதன் வழியாக இங்கு வாழும் தமிழர்கள் புலம் பெயர் சூழலிலும் தமிழின் பால் எவ்வளவு தூரம் பற்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதைக் காட்ட வழி செய்யும். இளையோர் முதல் முதியோர் வரை நெல்லை கண்ணன் வழங்கும் தமிழ் இன்பம் சுவைக்கத் திரள்வோம்.

நெல்லை கண்ணன் அவர்களின் பேட்டியைக் கேட்க

http://radio.kanapraba.com/interview/NellaiKannan.mp3

எங்க போகுது எங்கட நாடு

"எங்க போகுது எங்கட நாடு"

யாழ் மதீசனின் "அதிர்ச்சி" தந்த பாட்டு

துறை தேர்ந்த இசைக் கலைஞர் காட்டாறு மாதிரி அவர், தான் கற்ற வித்தையின் அடியாழம் வரை சென்று சேரும் துடிப்போடு இயங்குபவர். 

ஒரு நல்ல இசை இயக்குநருக்கோ தன்னுடைய இசைத் திறனைத் தாண்டிய தகமை தேவையாய் இருக்கிறது. தான் எடுத்துக் கொண்ட படைப்பைச் சனங்களிடம் கொடுக்கும் போது அதை எந்த நிறத்தில் கொடுக்க வேண்டும், அதன் உள்ளடக்கத்தின் சாரம் எப்படித் தான் எடுத்துக் கொண்ட கருவுக்கு நியாயம் விளைவிக்கும் வண்ணம் அமைய வேண்டும் போன்ற அடிப்படைகளில் கவனம் செலுத்தினாலேயே ஒரு படைப்பின் வெற்றியின் பாதி இலக்கு முன் கூட்டியே நிர்ணயமாகி விடுகிறது. அந்த வகையில் யாழ்ப்பாண மண்ணின் மைந்தன், சகோதரன் மதீசன் திறன் படைத்த இசை இயக்குநருக்குரிய இலட்சணங்களை உள்வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதை அவரின் "அதிர்ச்சி" என்ற தனிப்பாடலைக் கேட்ட போது உணர்ந்தேன்.

போருக்குப் பின்னான ஈழ சமூகத்தில் நிகழும் கலாசார மாற்றம் என்பது கலாசார அதிர்ச்சியாகவே வெளி உலகத்தாரால் நோக்கப்படுகிறது. ஆனால் அங்கு நிகழும் பண்பாட்டு மாற்றத்தில் நல்லது எது தீயது எது என்ற விசாரங்களைத் தாண்டி மேம்போக்காக் கல்லெறியும் சமூகத்தை நோக்கி நீட்டிப் பிடிக்கும் பூமராங் தான் இந்த "அதிர்ச்சி" பாடலின் உட்பொருள்.

பூமராங் என்ற பதத்தை நான் இங்கே உபயோகப்படுத்தியதன் காரணம் "தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா" என்ற நோக்கில், இந்தப் பாடல் வழி நெடுக எடுத்துக் காட்டும் சமூகப் பிறழ்வுகளோடு ஈற்றில் தன் சமூகத்தில் நடக்கும் நல்லதையும் சீர்தூக்கிப் பார், அங்குமிங்கும் நடக்கும் சமூகச் சீர்கேட்டை ஒட்டு மொத்த மக்களின் வாழ்வியலின் அறுவடையாகக் பார்க்காதே என்ற தன் வழி நியாயத்தோடு எறிந்ததையே திரும்ப வாங்கும் உத்தி கையாளப்படுகிறது. அதனால் இந்த "அதிர்ச்சி" பாடல் பிரசாரக் கூக்குரல் என்ற அந்தஸ்தை இழந்து விட்ட சிறப்பைப் பெறுகிறது.

இசையமைப்பாளர் மதீசன் தானே எழுதித் தயாரித்து இசையமைத்ததோடு அங்குசனுடன் இணைந்து பாடியிருக்கிறார். பாடலின் குரல் பங்காளிகள் யார் என்றே அறியாமல் தான் கேட்டேன் முதலில். மூன்று விதமான குரல் வடிவங்கள். ஒன்று கட்டியக்காரன் போலவும் இன்னுமிரண்டு குரல்கள் விமர்சன ரீதியாகப் பேசவும் பயன்படும் பாங்கில் இயங்கியிருக்க, நானோ மூன்று பேர் பாடியிருக்கிறார்கள் என்று நினைத்திருந்தேன். ஆனால் இந்த இருவரும் வெகு கச்சிதமாக அந்த மூன்று வடிவங்களிலும் துணை போயிருப்பது வெகு சிறப்பு. 

மதீசனின் தேவை உணர்ந்து இயங்கியிருக்கும் அங்குசனுக்கும் விசேடமான பாராட்டுகள்.

அந்த வகையில் பாடலைத் தூக்கி நிறுத்துகிறது குரல் தேர்வு.

வரிகளோடு இழையும் மதீசனின் இசையமைப்பைப் பற்றித் தனியாக என்ன சொல்ல வேண்டும்? முதல் பந்தியில் சொன்னது போல இந்தப் படைப்புக்கு எந்த விதமான இசையுணர்வைப் பிரதிபலிக்க வேண்டுமோ அதைத் தான் செய்திருக்கிறார்.

தேவையான அளவு பாடல் வரிகள், யாழ்ப்பாணத்து மொழியாடல் இவை வெகு சிறப்பு.

எனக்குக் குறையாகப் பட்டது பாடலின் தலைப்பு "அதிர்ச்சி". இது மொட்டையாக அமைந்திருக்கிறது. பாடலில் பயன்படுத்தப்பட்ட பேச்சு வழக்கின் ஒரு நீண்ட சொற் தொடரைத் தலைப்பாகப் பயன்படுத்தியிருக்கலாம். 

உதாரணமாக "எங்கை போகுது எங்கட நாடு" என்ற வரிகளே நிறைவாக இருந்திருக்கும்.

"அதிர்ச்சி" என்ற தலைப்பைப் பார்த்தே எனக்கு எதுக்கு வீண் வம்பு என்று ஒதுங்கிப் போக நாம் ஏதுவாக இருக்கக் கூடாதல்லவா?

அத்தோடு இந்தப் பாடல் காணொளி வடிவம் பெறுவதன் அவசியத்தை உணர்த்தியிருக்கிறது இசைக் கோப்பு.

ஈழத்துச் சமூகத்தின் இன்றைய வாழ்வியலை ஒரு சில சீர்கேடுகளை வைத்துச் சாயம் பூசக் கூடாது என்று எழுந்த இம்மாதிரியான படைப்புகள் தான் அங்கு நல்ல சிந்தனையும், தெளிவும், ஆற்றலும் மிக்க இளைய சமுதாயம் ஒன்று இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதன் பிரதிபலிப்பு.

மதீசனுக்கு வாழ்த்துகள்

பாடலைக் கேளுங்கள் பகிருங்கள்

http://beta.doopaadoo.com/ta/athirchi-video/lyric-video

நான் சாத்தான்குளம் அப்துல் ஜபார் பேசுகிறேன்

என்னுடைய வானொலி ஊடக வாழ்வில் கடல் கடந்து தொடர்பில் இருக்கும் மிகச் சில ஊடக ஆளுமைகளில் கிட்டத்தட்ட 16 வருடங்களுக்கும் மேலாகத் தொடர்பில் இருப்பவர் பெருமதிப்புக்குரிய அப்துல் ஜபார் அவர்கள்.

இந்தியத் தமிழர், இலங்கைத் தமிழர் என்ற வேறுபாடுகளை அப்துல் ஜாபர் ஐயா போன்ற மிகச் சிலரே களைந்து தமிழர் என்ற பொதுமையோடு இயங்குகிறார்கள். அவர் மேடையில் மட்டுமே நடித்திருக்கிறார்.

அறுபது ஆண்டுகளைக் கடந்த ஊடகப் பணி, அதைத் தாண்டி மனித நேயராக எம் தமிழ் உறவுகளின் சுதந்தர வேட்கையை தன் உணர்வாகக் கொண்டு இயங்குபவர்.

வாராந்தம் இந்தியக் கண்ணோட்டம் என்ற தொகுப்பை இரு தசாப்தங்களைக் கடந்து புலம்பெயர் வானொலிகளுக்காக ஆரம்பத்தில் இருந்த அதே துடிப்போடு கொடுப்பவர். 

இஸ்லாமியப் பெருமக்களின் புனித நோன்பு காலச் சிறப்புப் பகிர்வு, அரசியல் கருத்தாடல், தமிழக மற்றும் இந்தியத் தேர்தல் காலத்தில் நேரடிப் பகிர்வுகள் என்று புலம் பெயர் தமிழ்ச் சமூகத்தில் இயங்கும் வானொலிகளுக்கான அவரின் பங்களிப்பாக நீண்ட காலம் தொட்டு வழங்கி வருகிறார். ஐரோப்பியத் தமிழ்ச் சமூகம் IBC தொலைக்காட்சியின் அங்குரார்ப்பண வைபவத்தில் இவருக்கு வாழ் நாள் சாதனையாளர் விருது வழங்கிக் கெளரவித்தது. இதெல்லாம் இன்றைய தலைமுறைக்கு அப்துல் ஜபார் அவர்கள் குறித்த அறிமுகமாக இருக்கிறது. ஆனால் அதையும் தாண்டிய அவரின் ஊடகத் துறை அனுபவம் நீண்டது.

இவரது ஊடகப் பயணத்தில் முதல் பகுதி இலங்கை வானொலியில் தொடங்குகிறது.  அங்கே பல்வேறு நிகழ்ச்சித் தயாரிப்புடன் நாடக நடிப்பும் சேர்கிறது.

பின்னர் இந்திய வானொலி வழியாக  அழகு தமிழ் கிரிக்கெட் வர்ணனையில் தனி முத்திரை பதிக்கிறார்.

இன்று உலகத் தமிழ் வானொலிகளில் அவர் பங்களிப்புத் தொடர்கிறது.

நாற்பதுகளிலே தமிழகத்தில் இருந்து வாணிபம் செய்யும் நோக்கில் அப்துல் ஜபார் அவர்களின் தந்தையார் இலங்கைக்கு வருகிறார். சிறுவனாக இருந்த அப்துல் ஜபார் வீட்டில் ஒற்றைப் பையன் எனவே அவரையும் தன்னுடனேயே அழைத்து வருகிறார் அவர் தந்தை. 

கொழும்பில் தங்கிப் படித்துக் கொண்டிருக்கும் காலத்தில் இலங்கை ஒலிபரப்புக் கூட்டுத்தாபனத்தில் சிறுவர் மலர் நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்கும் வாய்ப்பு அப்துல் ஜபாருக்குக் கிட்டுகிறது.

அப்போது வானொலி உலகின் ஆளுமை சுந்தா சுந்தரலிங்கம் அவர்களின் பார்வை இவர் மேல் விழுகிறது. கூடவே வானொலி மாமா சரவணமுத்து, சானா சண்முகநாதன் போன்ற மூத்த ஆளுமைகளும் அப்துல் ஜபார் அவர்களின் ஊடக ஆசான்களாகும் பாக்கியம் அவருக்குக் கிட்டுகிறது.

சானா சண்முக நாதன் அவர்கள் அப்துல் ஜபாருக்கு ஒருமுறை கொடுத்த உபதேசம் திருப்பு முனையாக அமைகிறது. தொடர்ந்து 14 ஆண்டுகள் இலங்கை ஒலிபரப்புக் கூட்டுத்தாபனத்தின் நிகழ்ச்சிகள், நாடகங்கள் வழியாக திறன் வாய்ந்த் ஊடகராக இயங்கும் வேளை சிறீமா சாஸ்திரி ஒப்பந்தத்தின் விளைவாக இந்திய திரும்புகிறார்.

பின்னர் தான் எடுத்த தொழில் முயற்சிகள், இந்திய வானொலியில் பணியாற்ற வேண்டி வேண்டிய முயற்சிகளைத் தொடர்கிறார்.

அப்போது அவருக்குக் கிட்டும் கிரிக்கெட் வர்ணணையாளர் வாய்ப்பை எப்படி அவர் பயன்படுத்திக் கொண்டார், தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் வே.பிரபாகரன் தனக்குக் கொடுத்த மறக்க முடியாத பாராட்டு எந்த சந்தர்ப்பத்தில் இவருக்குக் கிட்டியது

இவையெல்லாவற்றையும் திரட்டிய அனுபவத் திரட்டாக  திரு.அப்துல் ஜபாரிடம் நேற்று முன் தினம் ஒரு வானொலிப் பேட்டியைச் செய்திருந்தேன். அவரின் அனுபவங்கள் நீண்டவை தம் சுயவரலாற்றைப் பதியும் எண்ணமிருப்பதாக அவர் சொன்னதை நான் ஊக்குவித்தேன். செய்வேன் என்று உறுதியளித்திருக்கிறார்.

"நான் சாத்தான் குளம் அப்துல் ஜபார் பேசுகிறேன்" என்று தொலைபேசி வழியாகக் குரல் கொடுத்தவர் சிட்னியில் என் நேரெதிரே அமர்ந்து தன் அனுபவங்களைப் பகிர்ந்தது என் வாழ் 

நாள் பாக்கியம்.

தொடர்ந்து அப்துல் ஜபார் அவர்களின் பேட்டியை ஒலி வடிவில் தருகிறேன்.

 http://radio.kanapraba.com/interview/AbdulJabbar.mp3

கலாநிதி க.குணராசா வழங்கிய "சூளவம்சம் கூறும் இலங்கை வரலாறு

செங்கை ஆழியான் என்ற புனைபெயரில் நாவல்களை, சிறுகதைகளைப் படைத்த கலாநிதி குணராசா அவர்கள் தன்னுடைய சொந்தப் பெயரில் மாணவருக்கான புவியியல், வரலாற்றுப் புத்தகங்களை ஆக்கியளித்துள்ளார். இவற்றில் பாரியார் கமலா குணராசாவும் இணைந்து படைத்த வெளியீடுகளும் அடக்கம்.

"சூளவம்சம் கூறும் இலங்கை வரலாறு" நூல் மாணவருக்கு மட்டுமன்றி இலங்கை வரலாற்றை அறிந்து கொள்ள முனைவோருக்கான பொதுவான படைப்பாக அமைந்திருக்கிறது.

பெளத்த பிக்குகளால் பேணிப் பாதுகாக்கப்பட்ட "மகா வம்சம்" என்ற இலங்கை வரலாற்று நூல் அளவுக்கு இந்த "சூளவம்சம்" குறித்த பரவலான அறிமுகம் கிடைக்கவில்லை. அதையே தன் முன்னுரையின் வழியாக விளக்கி வைத்திருப்பது சிறப்புச் சேர்க்கிறது.

தீப வம்சம் என்ற நூலின் மிகத்திருத்தமான வடிவமாகக் கொள்ளப்படும் மகா வம்சம் 100 அதிகாரங்களைக் கொண்ட நூல். பாளி மொழியில் இருந்து ஜேர்மன் மொழிக்கு மொழி பெயர்த்த வில்லியம் கெய்கர் என்பவர் இதிலுள்ள 37 அதிகாரங்களை "மகா வம்சம்" என்றும் ஏனைய 38 தொட்டு 100 வரையான அதிகாரங்களை "சூளவம்சம்" என்றும் வகுத்திருக்கிறார். இதையே முழுத் திரட்டாக மகா வம்சம் என்றே பாளி மொழியிலிருந்து நேரடி ஆங்கில மொழி பெயர்ப்புச் செய்த ஜோர்ஜ் ரேனர் குறிப்பிட்டுமிருக்கிறார்.

கெய்கரின் மகா வம்சத்தில் புத்தரின் இலங்கை விஜயத்தில் இருந்து ஆரம்பித்து முக்கியமாக கி.மு 484 இலிருந்து கி.பி. 362 ஆம் ஆண்டு வரை விஜயனில் இருந்து 58 வது மன்னனான மகாசேனன் வரை எடுத்துச் செல்லப்படும் அதே வேளை மகாசேனனின் மகன் ஶ்ரீ மேகவண்ணனில் இருந்து ஶ்ரீ விக்ரமசிங்கன் வரையான ஆட்சிக்காலத்தைக் கூறுகின்றது இந்த சூள வம்சம். அதாவது கி.மு 362 இலிருந்து கி.பி. 1815 வரையான காலப்பகுதியை இது அடக்குகிறது. 

சூள வம்சத்தை எடுத்தாய்ந்த கலாநிதி க.குணராசா அவர்கள் மகா வம்சத்தோடு ஒப்பிடும் போது சூள வம்சத்தில் குறிப்பிடப்படும் நம்பகத்தன்மைக்கான ஐய்யப்பாடு குறைவு என்றும் அதற்கு ஏதுவாக வரலாற்றுச் சான்று பகிரும் கல்வெட்டுகள் துணை நிற்பதாக கெய்கரை மேற்கோள் காட்டிக் குறிப்பிடுகிறார். இந்த நூலைப் படிக்கும் போது நடைமுறை வாழ்வுக்கு மீறிய அமானுஷ்ய சக்தி பொருந்தியவர்களாக சில மன்னர்களின் குணாதிசியங்களை வெளிப்படுத்தும் போது சூள வம்சம் குறிப்பிடும் வரலாற்றுப் பகிர்வுகள் மீதான நம்பகத்தன்மை கேள்விக் குறியாக அமைகிறது.

உதாரணத்துக்கு ஒன்று, புத்ததாசன் என்ற மன்னன் குறித்த வரலாற்றில் வருகிறது. நீர்ப்பாம்பு ஒன்றின் முட்டையுடன் நீர் அருந்திய ஒருவனுடைய உடம்புக்குள் நீர்ப்பாம்பு வளர்ந்து விட்டதாகவும் அதை வெளியே எடுக்க, மருத்துவக் கலையில் சிறந்து விளங்கிய புத்ததாசன் அவன் வாயருகே இறைச்சித் துண்டை வைத்து வெளியே எடுத்ததாகவும் அதை விட மோசமான புனைவாக 

நீரோடு அருந்திய தவளை முட்டை அந்த மனிதனுக்குள் மண்டையோட்டுக்குள் தவளையாக வளர்ந்து விடவும், புத்ததாசன் அவனின் கபாலத்தைத் திறந்து தவளையை நீக்கி விட்டு மீளவும் கபாலத்தை மூடி விட்டான் என்ற வரலாற்றைப் படிக்கும் போது சிரிப்பு மூட்டுகிறது.

ஆகவே இந்த நூலைப் படிக்கும் போது புனைவு, மெய்த்தன்மை கொண்ட வரலாறு என்று பகுத்தாய்ந்து படிக்கும் பொறுப்பை வாசகன் சுமக்க வேண்டியிருக்கிறது.

மகா வம்சத்தில் பாட்டுடைத் தலைவனாக அமையும் துட்ட காமினி  போல சூள வம்சத்தில் மகா பராக்கிரமபாகு பாட்டுடைத் தலைவனாகப் போற்றப்படுகிறார். மகா பராக்கிரமபாகுவின் வளர்ச்சி, ஆளுமைத் திறன் போன்றவற்றை இந்த நூல் விபரிக்கும் திறன் வழியாக அதனைப் பூரணமாக ஏற்றுக் கொள்ள முடிகிறது.

மகா வம்சத்தின் தொடர்ச்சியாக அமையும் சூள வம்சத்தின் ஆரம்பம் மகாசேனன் என்ற மன்னனிடமிருந்து தொடரும் அவனது ஶ்ரீ மேக வண்ணனில் ஆரம்பித்து கண்டி இராச்சியத்தை ஆண்ட ஶ்ரீ விக்கிரம ராஜசிங்கனின் ஆட்சியை ஆங்கிலேயர் கைப்பற்றும் வரையான காலப்பகுதியை உள்ளடக்குகிறது இந்த நூல்.

இலங்கையின் தொன்மையும் நீண்ட ஆளுகைக்குட்பட்ட இராசதானியாக விளங்கிய அனுரதபுரத்திலிருந்து பல்வேறு நில ஆளுகைகள் சமய, சமூக, பொருளாதாரச் சூழல், பெளத்தத்தின் உட்பிரிவுகளாக விளங்கிய தேரவாத பெளத்தம் மற்றும் மகாயான பெளத்தம் இவற்றை மையப்படுத்திய ஆட்சியும் அதன் பெறு பேறாய் அமைந்த பெளத்த பிக்குகளுக்கிடையேயான உட்பகைகள் ஆட்சி மாற்றம் வரை செல்வாக்குச் செலுத்தியதை உணர முடிகின்றது.

அக்கால கட்டங்களில் அரசாண்ட மன்னர்கள் எழுப்பிய விகாரைகள், பெளத்த சின்னங்கள் இந்த நூலில் இருந்த போதிலும் அடிக்குறிப்புகளில் அவற்றை அமைத்த  மன்னர் பெயர் இல்லாததும், வெவ்வேறு பக்கங்களில் கலந்திருப்பதும் இந்த நூல் வாசிப்போட்டத்தோடு துணை புரியவில்லை.

இதிகாசங்களில் படித்தவாறு போலவே சூளவம்சம் எடுத்துப் பகிரும் மன்னராட்சிகளின் பின்னணியில் சூதும் வாதும் கலந்தே பயணப்பட்டிருக்கிறது. வாரிசுகளுக்கிடையில் சண்டை, வெவ்வேறு இராச்சியங்களுக்கு இடையிலான பகை, இந்த எல்லா இராச்சியங்களையும் கட்டியாள வேண்டும் என்ற மிதப்பில் மண்ணாசை கொண்டு போரிட்டோர் என்ற பொது அடிப்படையிலேயே இலங்கையின் மன்னராட்சி முறைமை காலத்துக்குக் காலம் இயங்கி வந்திருக்கிறது.

சூள வம்சம் கூறும் மன்னராட்சிகளுக்கு முந்திய காலம் குறித்து மகா வம்சம் சொல்லியிருப்பதைப் படிக்க வேண்டிய தேவை ஏற்படுகிறது. அதற்கு முக்கிய காரணியாக எல்லாளன் உள்ளிட்ட தமிழ் மன்னர்களை இந்தப் பெளத்த சமூகம் எப்படிப் பார்த்திருக்கிறது, பொலநறுவையில் நிலவிய இந்து மரபு குறித்த அவர்களின் நோக்கு எப்படி அமைந்திருக்கிறது.  என்ற ஆர்வமே மேலெழுகிறது. அத்தோடு இந்த சூள வம்சம் சமகாலத்தில் யாழ்ப்பான இராசதானியில் நிலைபெற்றிருந்த தமிழ் மன்னர்கள் குறித்த வரலாற்றுப் பக்கம் எட்டிப் பார்க்கவில்லை எனத் தெரிகிறது.

சூள வம்சத்தை மூல நூலாகப் படிக்கும் சாதாரணன் இந்து மதம் மீதும், தமிழர் மீதும் சினம் கொள்ளத் தக்க வகையில் எழுதப்பட்ட குறிப்புகளே விஞ்சியது எனும் அளவுக்குக் கொடுங்கோலராகச் சித்தரிக்கபடுகிறார்கள். 

சேனாதிபதி சேனனின் கிளர்ச்சியைத் தொடர்ந்து அவன் அநுராதபுரத்தில் தமிழர்களிடம் ஆட்சியைக் கையளித்த பின்னர் நிகழ்ந்தவைகளில் இவ்வாறான விபரணை வருகிறது 

//தமிழர்கள், இராச்சதர்கள் போல நாட்டினை நாசமாக்கினர். நாட்டு மக்களிடமிருந்து தமக்குத் தேவையானவற்றைப் பறித்துக் கொண்டனர் //

ஐந்தாம் மகிந்தனின் ஆட்சியில் அவனது படையிலுள்ள வீரர்களின் நடத்தை குறித்து இப்படியொரு குறிப்பு

// அவனது படையிலுள்ள கேரள வீரர்கள் (தமிழர்) தம் கரங்களில் வேல்களையும், வாள்களையும் ஏந்தி, அரண்மனை வாயிலில் பலாத்காரமாக அமர்ந்து "வேதனத்தைத் தருவதற்கு முன் அரசன் உணவருந்தக் கூடாது" எனக் குரலெழுப்பினர்.//

கலிங்க தேசத்து மன்னன் மாகனின் முற்றுகை எடுத்த போது

 // நாங்கள் கேரளத்தின் பூதங்கள் என்றவாறு இலங்கை வாழ் மக்களின் 

உடைகள், ஆபரணங்களைக் கொள்ளையிட்டனர். சிங்கள மக்களுக்குச் சொந்தமான மாடுகளையும், எருமைகளையும் அபகரித்துக் கொண்டனர்.//

//தன் தந்தையைக் கொலை செய்த குற்றத்துக்காக சீதாவாக்கை இராச்சியத்தை ஆண்ட இராஜசிங்கன் பிக்குகளின் தலைவரிடம் பரிகாரம் வேண்டவே அவர் சொன்னதில் திருப்தி இல்லாது சிவனை வழிபடுகிறவர்களின் ஆலோசனையில் அவன் உடல் முழுதும் சாம்பலைப் பூசிச் சைவனாகினான். பிக்குகள் சிலரை எரியூட்டிக் கொலை செய்தான். பெளத்தத்தின் புனித நூல்களை எரித்ததோடு சேத்தியங்களை இடித்துத் தள்ளினான். பிக்குகள் தம் அங்கிகளைக் களைந்து தலை மறைவாகி, ஊரை விட்டு ஓடினர்.//

பூர்வீகத் தமிழரைப் பற்றிய அசட்டைத் தன்மையோடே அவர்கள் குறித்த முழுமையான தேடலும் பதிவும் இல்லாது அமைந்த வரலாற்று நூல் இது.

இந்தியாவுக்கும் இலங்கைக்கும் இடையிலான இராச தந்திர உறவுகள் எவ்வாறு இரு நாட்டு ஆட்சி அதிகாரங்களுக்குத் துணை போனது என்பதும் வரலாற்றின் வழி வெளிப்படுகிறது. பாண்டிய மன்னன் ஶ்ரீமாற வல்லபனுடன் முரண்பட்ட அவன் மகன் வரகுணன் என்ற இளவரசன் தந்தைக்கு எதிராகக் கலகம் செய்து இலங்கைக்கு வர, அவனுக்கு வேண்டிய படையுதவிகளை அனுப்பி ஶ்ரீமாற வல்லபனைக் கொல்லுமாறு இரண்டாம் சேனன் பணித்தான். இதற்கு முன் சேனனின் மாமன் முதலாம் சேனன் ஆட்சியில் பாண்டிய மன்னன் அனுரதபுரத்துக்குப் படையெடுத்து புத்தர் சிலை மற்றும் சொத்துகளைச் சூறையாடினான் என்ற பழைய பகையும் இரண்டாம் சேனனி. வன்மத்துக்குக் காரணமாக அமைந்தது. அவ்வாறே பாண்டிய மன்னன் கொல்லப்பட்டு, இலங்கையிலிருந்து கவரப்பட்ட திரவியங்கள், மதுரையில் கொள்ளையிடப்பட்ட பொருட்களோடு அவன் சேனாதிபதி நாடு திரும்பினான்.

மதுரை வரை தன் படையோடு சென்று போரிட்டு வென்ற வரலாற்றை அறிகையில் ஆச்சரியமே எழுகிறது. 

அதே போல இலங்கையின் வடபகுதியான உத்தரதேசத்தின் நாகதீபத்தைக் கைப்பற்றிய சோழ மன்னன் வல்லபனை மகிந்தன் தன் சேனாதிபதியை அனுப்பி வெற்றிவாகை சூட வைத்து இரு அரசர்களுக்கும் நட்பு உடன்படிக்கை எழுந்த சம்பவமும் குறிப்பிடத்தக்கது.

சோழ மன்னன் இராஜராஜனின் படையெடுப்பும் மோசமாகச் சித்தரிக்கப்படுகிறது.விலை மதிப்பற்ற சொத்துகளை இராஜராஜன் படைகள் சூறையாடியதாகவும், சமாதான உடன்படிக்கை என்று சொல்லி ஏமாற்றிச் சிறை வைத்ததாகவும், தந்த தாதுக் கோயிலை அழித்ததோடு விகாரைகளில் உள்ள தங்கச் சிலைகள், ஆபரணங்களைச் சூறையாடினர் என்று தொடரும் வரலாற்றில் இந்த நிகழ்வை "குருதி குடிக்கும் பூதங்கள் போல" என்ற சொலவாடை வழியாக விபரிக்கப்படுகிறது.இவ்வாறு இராஜராஜனின் பொல நறுவை ராஜ்ஜியம் ஒரு சில பத்தியோடு கடக்கிறது.)

"என்னைக் காலவாவிக்கு அழைத்துச் செல் அங்கு என் புதையலைக் காட்டுகிறேன்" என்று தன் மகன் காசியப்பனுக்குச் சொல்லிய தாதுசேனன் "அந்த வாவியில் குளித்து விட்டு நீரைக் கையில் ஏந்தி "இது தான் நான் தேடிய புதையல்" என்று சொல்லி மரணத்தைச் சந்திக்கும் வரலாற்றுப் பதிவு ஏற்கனவே சிறு வயதில் வரலாற்றுப் பாடத்தில் படித்தது. இம்முறை படிக்கும் போது இந்த மன்னர்கள் குளம் கட்டுவதையும், வாவிகளையும் அமைப்பதையும் எவ்வளவு தூரம் தம் ஆட்சியின் முக்கிய தேவையாக உணர்ந்தார்கள் என்பதை நிரூபிப்பதாக உணர முடிகிறது. அதே நேரம் ஆட்சியதிகாரத்துக்கு வரும் எந்த மன்னனும் பெளத்த சாசனத்தைப் பின் பற்றி அதன் வழி புதிய புதிய விகாரைகளை எழுப்பவும், புனருத்தாரணம் செய்வும், பெளத்த பிக்குகளுக்கான வசதி வாய்ப்புகளைச் செய்து கொண்டுக்கவும் அமையும் அரசே நல்லாட்சி என்று இந்த நூல் பூடகமாகச் சொல்கிறது. இதனை இன்றைய ஆட்சியாளர்களுடனும், நடைமுறைகளுடனும் கூட ஒப்பிட முடிகிறதில்லையா?

சூளவம்சத்தின் பாட்டுடைத் தலைவன் பராக்கிரமபாகுவின் வரலாற்றுப் பக்கங்களில் "ஒரு குடையின் கீழ்" இலங்கை முழுவதையும் கொண்டு வருவதற்காக அவனின் படிப்படியான வளர்ச்சியும்,கைக்கொண்ட ராஜதந்திர முறைமைகளும் சற்றே விரிவாகப் பகிரப்படுகின்றன.

"வதிவிடத்தினைச் சுற்றியுள்ள நிலம் கூட மனிதனுக்குப் பயன் தராது வீணே கிடக்கக்கூடாது" என்ற அவன் இலக்கு நோக்கி அவன் பயணித்திருக்கிறான். அவன் கட்டியெழுப்பிய வெளி நாட்டுத் தொடர்புகளும் விபரிக்கப்படுகின்றன.

தன்னிடம் அடைக்கலம் புகுந்த பாண்டிய மன்னன் பராக்கிரமனுக்காக, இலங்காபுரத் தண்ட நாயக்கனை அனுப்பி ஆட்சியைப் பிடித்த இன்னோர் பாண்டிய இளவரசன் குலசேகரன் படைகளோடு சண்டையிட்டு மீண்ட கதையும் விபரிக்கப்படுகிறது.

கலாநிதி குணராசா அவர்களால் அளிக்கப்பட்டிருக்கும் "சூள வம்சம் கூறும் இலங்கை வரலாறு" (வெளியீடு :கமலம் பதிப்பகம் , வெளிட்ட ஆண்டு 2008) 171 பக்கங்கள் கொண்ட சிறு வரலாற்று நூல் தான். ஆனால் இந்த நூலைப் படிக்க ஆரம்பிக்கும் போது எழும் பெருஞ் சிக்கல் மன்னர் பெயர்கள். உதாரணமாக நமக்கெல்லாம் பரவலாகத் தெரிந்த சீகிரியக் குகை ஓவியங்களை அமைத்த காசியப்பன் என்ற ஒரே மன்னனை நினைத்திருக்க இங்கே காசியப்பன்கள் வந்து போகிறார்கள். சந்ததி வழியாக அன்றி ஆட்சி உரிமை வழியாகவும் அமையும் ஒரே பெயர் ஆனால் இரண்டாம் மூன்றாம் என்ற அடைமொழியோடு குறிப்பிடப்படும் மன்னர்கள் என்று ஏகத்துக்கும் இந்த வரலாற்றுத் தடத்தில் இருப்பதால் இந்த மாதிரியான வரலாற்று நூலைப் படிக்க மிகவும் உதவியாக அமையும் காரியமாகப் பின்வரும் உத்தி இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.

அதாவது முதலாவது அத்தியாயத்தில் இருந்தே ஆட்சியதிகாரம் நிலைபெற்ற நகரங்களைச் சிறு தாளில் குறித்து வைத்துக் கொண்டு அந்த நகரங்களில் சந்ததி வழியாக ஆட்சியமைத்தோர், படையெடுப்பின் வழியாக ஆட்சியைக் கைப்பற்றிக் கொண்டேர் குறித்த பெயர்களை Family Tree என்ற அமைப்பில் குறிப்பெடுத்துக் கொண்டே வாசிக்க ஆரம்பித்தால் இலகுவாக அமையும்.

இன்றுள்ள ஒரு குடையின் கீழ் ஆட்சி என்ற முறைமைக்கு முந்திய, ஐரோப்பியர் வருகையோடு தொலைந்து போன பல இராச்சியங்கள் கொண்ட அந்தப் பழைய வரலாற்றுப் பக்கங்கள் பல்வேறு நூல்களின் வழியாக வெவ்வேறு தரிசனங்களாக வெளிப்பட்டிருக்கின்றன. இந்த நூல்கள் அனைத்தையும் இயன்றவரை தேடிப் படிப்பதன் மூலமே வரலாற்றின் மெய்த்தன்மையை உணர முடியும். அந்த வகையில் "சூளவம்சம் கூறும் இலங்கை வரலாறு" நூலும் வாசிக்க வேண்டியதொன்று.