"காட்டுக்குயில்" படைத்த நிரோஜினி ரொபர்ட் பேசுகிறார்

இந்த ஆண்டின் முற்பகுதியில் "காட்டுக்குயில்" என்ற  கவிதை நூல் வழியாகப் படைப்புலகில் தன் முதற் பதிப்பை அரங்கேற்றியிருக்கும் சகோதரி நிரோஜினி ரொபர்ட் ஐ நமது அவுஸ்திரேலியத் தமிழ் ஒலிபரப்புக் கூட்டுத்தாபன வானொலி நிகழ்ச்சிக்காகவும், வீடியோஸ்பதி காணொளித் தளத்துக்காகவும் சந்தித்திருந்தேன்.

கவிஞர் வாலியின் பாடல் வரிகளின் ஆரம்ப அடிகளைக் கொண்ட இரண்டு நூல்கள் இந்த ஆண்டில் வெளிவந்திருக்கின்றன. ஒன்று நிரோஜினி கொடுத்த "காட்டுக்குயில்" இன்னொன்று என்னிடமிருந்து SPB பாடகன் சங்கதி. 

இன்று Nirojini Robert அவரது பிறந்த நாளில் இந்தப் பேட்டியைப் பகிர்வதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். இனிய பிறந்த நாள் வாழ்த்துகள் நிரோஜினி.

https://www.youtube.com/watch?v=W-ily2eAYDI&t=65s

தரையில் இறங்கும் விமானங்கள்

இன்று விடிகாலையில் இருந்து மூன்று மணி நேரம் தவப்படுக்கையில் இருந்தது போலொரு உணர்வோடு கட்டுண்டு கிடந்தேன் “தரையில் இறங்கும் விமானங்கள்” புதினத்தில் மூழ்கியபோது.

கதையில் வரும் விஸ்வம் போலவே ஆகிக் கொண்டேன், அவனின் அண்ணி ருக்மிணி போலவே விஜயராணி அக்காவை நினைத்துக் கொண்டேன்.

விஜயராணி அக்கா இருந்த காலத்தில் அடிக்கடி சொல்லுவா

“பிரபா ! தரையில் இறங்கும் விமானங்கள் படியுங்கோ

இந்துமதி சோக்கா எழுதியிருக்கிறார்” என்று. 

ஆனால் விஜயராணி அக்கா வாழ்ந்த காலத்தில் “தரையில் இறங்கும் விமானங்கள்” படித்து அவரிடம் இந்த நாவல் குறித்த உள்ளக்கிடக்கையைப் பேசியிருந்தால் எவ்வளவு சந்தோஷப்பட்டிருப்பா என்று நினைத்துக் கொண்டேன். அவருக்கும் எழுத்தாளர் இந்துமதிக்கும் கூட ஒத்த வயது. 

நாம் மற்றவர்கள் மீது கொள்ளும் கற்பிதங்கள், ஆனால் அவர்கள் எந்தவிதமான மனநிலையோடு தங்களைச் சந்தோஷப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள், வாழ்வியல் நெறிமுறைகளோடு வாழத் தலைப்படுகிறார்கள் என்ற ஞானத்தின் திறவுக்கோலாகப் படைக்கப்பட்ட அற்புதமான நாவலிது.

விஸ்வத்தின் அண்ணி ருக்மிணி போலவே விஜயராணி அக்காவால் வாழ்வியலின் ஞானோதயத்தின் கதவுகள் திறந்த அனுபவங்கள் பலவுண்டு. அதனால் தான் இந்த நாவலைப் படிக்கும் போது விஸ்வத்துக்கும் அவனின் அண்ணிக்குமான உரையாடல்கள் அச்சொட்டாக என் வாழ்க்கையைப் பின்னோக்கிப் பார்த்தது போலிருந்தது.

பெண் எழுத்தாளர் என்றால் ஒரு குறிப்பிட்ட எல்லைக்குள் நின்றி பெண்களின் சமூகச் சிக்கலைத்தான் எழுதுவார்கள் போன்ற கற்பிதங்கள் என் வாசிப்பனுபவம் மேம்பட்ட காலத்தில் பொய்யுரையாய்ப் போனதுண்டு. இந்துமதி அவர்களால் ஒரு ஆணின் கோணத்தில் பயணிக்கும் இந்த நாவல் கூட முன்சொன்ன கற்பிதத்தை உடைத்த வகையினது.

மாமூல் உலகியல் வாழிவியலில் ஒட்ட முடியாத, இளமைப் பருவத்தில் மூழும் பெருங் கனவுகளோடு வாழும் விஸ்வம் மெல்ல மெல்ல எவ்விதம் தன்னைப் பக்குவப்படுத்திக் கொள்கிறான் என்பதைப் போதனை மொழியாக இல்லாத, சம்பவக் கோவைகளினூடு நகர்த்துக்கிறார் எழுத்தாளர். இங்கேயும் பெண் பாத்திரங்கள் வந்தாலும், அன்றைய வாழ்வியலில் எதிர் நோக்கிய சமூகச் சிக்கலையோ கையாளாது இன்னொரு கோணத்தில் விஸ்வம் என்ற ஆண் சமூகத்தில் இருந்து தன் அண்ணியின் மீதான அனுதாபப் பார்வையும், அது எப்படிக் கடக்கப்படுகிறது என்பதையும் அற்புதமாக வடிவமைத்திருக்கின்றார் எழுத்தாளர்.

எண்பதுகளின் வாழ்வியலில் இருந்தவர்களுக்கு இந்தப் படைப்பும், களமும் வெகு அந்நியோன்னியமாக இருக்கும். நாவலோட்டத்தில் வானொலியில் வரும் “இளைய பாரதம்” உட்பட. அங்கிருந்து இன்றைய உலக ஓட்டத்தோடு நாமும் ஓடுவதைப் பொருத்திக் கொண்டால் நாவலின் நிறைவுப் பாகத்தில் நிற்கும் விஸ்வம் போல ஆகி விடுவோம்.

நம்முடைய கற்பிதங்களும், வாழ்வியலும் எவ்விதம் இன்னொரு மனிதரால் வேறு வகையாக நோக்கப்படுகிறது என்பதையும், நாம் இன்னொருவர் மீது வைத்திருக்கும் மதிப்பீடு அவர் பார்வையில் எவ்விதம் சமரசம் செய்யப்படுகிறது என்பதையும் கொண்டு பயணிக்கும் விஸ்வத்துக்கும் அவன் அண்ணிக்கும், விஸ்வத்துக்கும் அவனது அண்ணுக்கும் இடையிலான உரையாடல்கள் வெகு யதார்த்தமாக அமைந்திருக்கும்.  அந்தந்த சம்பாஷணைகள் வரும் இடத்தில் அந்தக் களத்திலே நாமே இருந்தது போலொரு பிரமை.

“நண்பனாய், மந்திரியாய், நல்லா சிரியனுமாய்,

பண்பிலே தெய்வமாய்ப் பார்வையிலே சேவகனாய்,

எங்கிருந்தோ வந்தான், 

இடைச்சாதி யென்று சொன்னான்”

பாரதியாரின் கவிதை தான் ஞாபகத்துக்கு வந்தது விஸ்வத்துக்கும் அவன் அண்ணி ருக்மிணிக்கும் இடையிலான பந்தத்தைப் படித்த போது.

தமிழ் நாவல் இலக்கியத்தில் இந்த மாதிரியானதொரு கோணத்தில் கதை புனைந்ததும் புதுமை. இது எழுபதுகளில் (1977) முதற் பதிப்பு கண்ட படைப்பு என்பதைக் குறிப்பிட வேண்டியது முக்கியம்.

யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்த காலத்தில் தூரதர்ஷன் தொலைக்காட்சியைப் பார்க்க அன்டெனா திருப்பி புள்ளிக் குவியல்களுக்குள் மங்கலாக வந்து போனதில் “தரையில் இறங்கும் விமானங்கள்” தொலைக்காட்சித் தொடரும் ஒன்று என்பது என் ஞாபகக் கிடங்கின் ஒரு மூலையில் இருக்கிறது. ஆனால் அந்தத் தொடரை முழுமையாகப் பார்க்க இயற்கை கைகொடுக்கவில்லை. 

சமீபத்தில் இந்துமதி அவர்கள் இந்தத் தொலைக்காட்சித் தொடரில் நடிகர் ரகுவரன் அவர்கள் விஸ்வம் பாத்திரத்தில் நடிக்க, வித்யாசாகர் இசையில் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமணியம் அவர்கள் பாரதியார் பாடல்கள் பாடியதைக் குறிப்பிட்டிருந்தார். 

இறுதி அத்தியாயங்களை என் வீட்டுப் பூந்தோட்டத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்தவன் படித்து முடித்ததும் நூலை ஒரு பூக்கிடக்கையில் வைத்து அழகு பார்த்துக் கொண்டேன். 

இந்த நாவலைப் படித்து முடித்ததும் மீண்டும் முன்னோக்கிப் போய் இந்த இடத்தைப் படித்துப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டேன்.

“தூரத்தில் விமானம் ஒன்று சிவப்பு விளக்குப் பளிச்சிட வட்டமடித்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் கீழே இறங்கிக் கொண்டிருந்தது. சிறிது நேரத்தில் அது மீனம்பாக்கத்தில் தரையில் இறங்கி விடும். பின், மூச்சு இரைக்கப் பிடிவாதமாக ஓடும், கடைசியில் நின்று போய் விடும்....!

விஸ்வத்தின் அடிவயிற்றிலிருந்து ஒரு பெருமூச்சு எழும்பித் தணிந்தது.

ஊருக்குப் போகும் போது அம்மாவிடம் இந்த நூலைப் பற்றிப் பேச வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

தரையில் இறங்கும் விமானங்கள் 

தந்த எழுத்தாளர் இந்துமதி அவர்களுக்கு

இனிய பிறந்த நாள் வாழ்த்துகள்

கானா பிரபா

19.02.2022

மணி ஓசை கேட்குதம்மா.....

மணி ஓசை கேட்குதம்மா...கோயில்

மணி ஓசை கேட்குதம்மா...

பரராஜ சேகரப் பிள்ளையார் திருகோயில்

மணி ஓசை கேட்குதம்மா.......

இணுவில் மடத்துவாசல் பிள்ளையார் கோயிலின் பென்னம் பெரிய காண்டாமணி ஒலிக்க, கணீரென்று மலேசியா வாசுதேவன் அவர்கள் பாடும் அந்தத் தெய்வீக நாதம் கேட்டால் அப்படியே எம் பிள்ளையாரை நினைத்து மனம் கரைந்து வழிபடும்.

இந்தப் பாடலுக்குச் சொந்தக்காரர் சுசீலா அக்கா, எனது அம்மாவின் வாசிப்புத் தோழி. நான் சின்னக் குழந்தையாக இருந்த காலத்தில் விதானையார் மாமா வீட்டுக்கு என்னையும் அழைத்துப் போவார். அங்கே சுசீலா அக்கா எடுத்து வைத்திருந்த புத்தகங்கள் அம்மாவின் வாசிப்புப் பசிக்குத் தீனியாக இருக்கும். அப்படித் தொடர்ந்த தொட்டிலில் பழக்கம் தான் என்னையும் தீவிர “படிப்பாளி” ஆக்கி ஏதோ எழுதவும் வைக்கிறது.

 

சுசீலா அக்கா குடும்பம் தமிழகத்துக்குப் புலம் பெயர்ந்து அங்கேயே தங்கி விட்டார்கள். ஆனால் அவரால் தன் இணுவில் மண் வாசனையை மறக்க முடியவில்லை. அதனால்தான் தன் ஊர்க்கோயில் பரராஜசேகரப் பிள்ளையார் ஆன “மடத்துவாசல்” பிள்ளையாருக்கும் பாடல் இயற்றிப் பதிப்பித்திருந்தார்.

இணுவில் பரராஜ சேகரப் பிள்ளையார் பாமாலை என்ற பத்துப் பாடல் கொண்ட தொகுப்புக்கு இணுவையூர் வீரமணி ஐயர்,சுசீலா ஆகியோர் கவிவரிகள் கொடுக்க, டி.வி.ரமணி இசையில் அனைத்துப் பாடல்களையும் பாடியவர் மலேசியா வாசுதேவன். இரண்டாவது தொகுதியில் டி.வி.ரமணி இசையில் 11 பாடல்களில்அமைந்திருக்கின்றன.

ஈழத்தின் புகழ்பூத்த இசை மேதை இணுவையூர் வீரமணி ஐயர் அவர்களும் பாடல்களை எழுதிச் சிறப்பிக்க மீதி அனைத்தையும் சுசீலா அவர்களே எழுதினார். இதில் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமணியம் அவர்களோடு, உன்னிகிருஷ்ணன் அவர்களும் இளம் பாடகர்களுமாகப் பாடியிருக்கிறார்கள்.

 

 

இந்தப் பாடல் தொகுப்பு எவ்வளவு ஆத்மார்த்தமாக எழுதப்பட்டிருக்கின்றது என்பதற்கு உதாரணமாக இந்த ஒன்றைக் கேளுங்கள்

“உண்ணாமல் இருப்பேனா

உன்னை எண்ணாமல் இருப்பேனோ

என் இணுவை விநாயகனே”

https://www.youtube.com/watch?v=icj9bbTpjDk

தன்னுடைய இந்த இசைத் தொகுப்பை 1997 ஆம் ஆண்டில் இணுவில் பரராஜசேகரப் பிள்ளையார் கோவில் குடமுழுக்குக் கண்ட போது சுசீலா அவர்கள் யாத்திருந்தார்.

இன்று 25 வருடங்கள் கழித்து பரராஜ சேகரப் பிள்ளையார் கும்பாபிஷேகம் காண்கிறார். ஊரே அந்தப் பக்திப் பரவச நிலையில் இருக்கிறது.

ஆனால் சுசீலா அக்கா நம்மோடு இல்லை.

தனது பிள்ளையாரின் கும்பாபிஷேகம் அறிவித்துப் புனருத்தாரணம் செய்யும் காலச் சூழலிலேயே பிள்ளையாரிடம் சேர்ந்து விட்டார்.

அடுத்த முறை தாயகம் போகும் போது எங்கள் மடத்துவாசல் பிள்ளையார் கோயில் காலைப் பூசை முடிந்ததும் வழக்கம் போல

“மணி ஓசை கேட்குதம்மா” பாடலை கோயிலின் லவுட்ஸ்பீக்கர் பாடும் போது சுசீலா அக்காவும் நினைப்பில் வருவார்.

கானா பிரபா

04.02.2022